|
مناجات اميرالمومنين(منتظران ظهور)
حقانيت و اثبات اميرالمومنين و دعا براي فرج امام زمان
دوباره آمده از ره بهار عاطفه ها گلی شکفته شده از تبار عاطفه ها
به آسمان علی ماه روی زینب بین حلول عشق نگر در مدار عاطفه ها
چه کودکی که به والله هیبت الله است از اوست شأن بلند وقار عاطفه ها
مقام صبر خدا داد بر علی و بتول درود بر نسب بردبار عاطفه ها
رسید در بغل یار و با کنایت گفت همیشه عشق بوده در حصار عاطفه ها
مرا اسیر دو لبخند زینبم کردند هزار شکر که در بند زینبم کردند
عزیز خانه ی حق ماده شیر آورده امیره ایی ز برای امیر آورده
به روی دست علی آنچنان نمایان که خدا دلیل دگر بر غدیر آورده
پیام وحی برای پیمبر خاتم خبر زعالمه ای بی نظیر آورده
شب ولادت گریه است فاطمه امشب که غم به قلب تو درد کثیر آورده
امیر زاده همیشه امیر می ماند در این میانه که نام اسیر آورده
ولادت گل خیر النسا مبارکباد طلوع زین اَب مرتضی مبارکباد
تویی که جلوه ی نامت مرا به بالا برد مرا به سوی خداوند حی یکتا برد
کنار ساحل و جامانده بودم از کشتی هوای تو ما را به سمت دریا برد
ببین چگونه اسیر نگار گردیدم خودم جدا و دلم را جدا به یغما برد
به عقل پا زده مجنون یار گشتم تا مرا به خاک نشینی شهر لیلا برد
سلام جانب او دادم و به جای جواب چقدر ساده دلم را به سوی آقا برد
ستاره ی سحر شام کربلا بانو نگاه می کنی و می کُشی مرا بانو
مقیم زلف تو حالی خراب میخواهد چو شمع سوخته جانی مذاب میخواهد
تمام لشکر شب را به دست صبح بکُش ببین که خانه ما آفتاب میخواهد
بلند می شود آری درفش دین خدا رسول دیگری این انقلاب میخواهد
دلا زسینه می روی به شهر حسین یقین بدار که این شهر باب میخواهد
برای آن که بماند وقار زینبی اش شبیه زانوی سقا رکاب میخواهد
غروب علقمه اقتدار عباس است عقیله خواهر محمل سوار عباس است
تمام نیزه نشینان تو را دعا کردند میان دشت بلا تو در غمت رها کردند
دمی که بر رگ حلقوم عشق بوسه زدی تو را به کعب نی کینه ها جدا کردند
به کوفه رفتی و بازار چشم نامحرم تو را حقیر سرانگشتشان نما کردند
نگاه خسته ی یک ناقه سخت می گریید تو را دمی که خارجیان خارجی صدا کردند
زدیده گریه ی باران نم نم آمده است شب تولد تو یا محرم آمده است
علی شکاری **************
امشب صفا دارد صفای دیگری را مروه مناحال و هوای دیگری را
از سوی شرق و غرب یثرب می شنیده گوش فلک لبخندهای دیگری را
وقت سحر در قاب چشمانش ببیند شهر نبی خیرالنّسای دیگری را
خورشید دیگر سر زده یا این که جبریل نازل نموده والضحای دیگری را
تاریخ عشق از نو شروع شد،ای قلم ها! از سر بگیرید ابتدای دیگری را
در باز مانده مثل این که می پذیرند افتاده از پا و گدای دیگری را
بنده نوازی رسم آیین است اینجا حاتم گدا،محتاج و مسکین است اینجا
وقت دعا را پاسی از شب می شناسند در صبحدم دل را مقرّب می شناسند
شرط پریدن تا خدا بال دعاهاست معراج را با ذکر یا رب می شناسند
اینجا بنای نوکری بر احترام است ذاتاٌ گدایان را مؤدّب می شناسند
معنای صبر و عفّت و حلم و حیا را در شیعیان با نام زینب می شناسند
تنها نه زینب بلکه یک یک بانوانِ این خاندان را زینت اَب می شناسند
حتی گمان دارم ملک رویش ندیده ازبس که ایشان را محجّب می شناسند
وصف حیا مدح و ثنای معجر اوست عالم دخیل رشته های معجر اوست
حوریه ای ! نه...حُسن را اوجی،کمالی پهنای دشت فاطمّیون را غزالی
از باغ سبز مهر تو بس باشدم گر گیرم بیاید از درختش سیب کالی
یک چند وقتی می شود که تنگ دستم شد کاسه های چشم من از گریه خالی
تا بیرق گریه به دست توست، بی شک این روضه خوانی ها ندارد انحلالی
آنقدر بار غصّه روی دوشتان بو کز پا فتادی و شدی شکل هلالی
رویم زمین ننداز...مزد نوکری ها بانو بیا و از کرم تو در قبالی
حاجت روایی کن مرا تازنده هستم کرب و بلایی کن مرا تا زنده هستم
یاد حسن اشک از دو دیده می فشاندی وان را سپس بر زخم هایت می کشاندی
از کودکی ها سینه ات اُلفت گرفته با داغ هایی که در آن می پروراندی
معراج غم را دیده ای، ام المصائب! وقتی که در بالای تل خود را رساندی
در شام همراه رباب و ام کلثوم با آه دل ها را به آتش می کشاندی
آیینه ها جنس غمت را درک کردند وقتی که بانو روی محمل سر شکاندی
مثل شما تاریخ روضه خوان ندیده یک یاحسین گفتیّ و گریه می ستاندی
ای همنوا با هق هق و اشک سکینه ای روضه خوان شام دلگیر مدینه
توحید شالچیان ناظر
********************* مادرت آسمان خوبي ها پدرت از اهالي بالا
اي كه شاگرد اشك تو آدم اي هوادار عشق تو حوّا
گوشه اي از نجابتت مريم شمّه اي از عروج تو عيسي
متحير ز صبر تو ايوب متوسل به طور تو موسي
همه شاگرد مكتبت هستند از مسيحي گرفته تا بودا
پرچم كربلا به شانه ي توست اي علمدار عصر عاشورا
فتنه ها را تو بر ملا كردي كربلا را تو كربلا كردي
روح مضمون ناب يعني تو رمز پاكي آب يعني تو
وامدار تلألؤت خورشيد حضرت آفتاب يعني تو
ملأت كل شي يا زينب همه با اين حساب يعني تو
صاحب رايت القيام حسين واژه ي انقلاب يعني تو
منجي تنگناي آخرتي پس حساب و كتاب يعني تو
غير محرم كسي نديده تو را جلوه ي در حجاب يعني تو
جنس نوري عقيله ي عشقي تو بزرگ قبيله ي عشقي
مستجاب دعاي باراني رحمت لحظه هاي باراني
گاه گاهي كه چشم تو ابريست رنگ حال و هواي باراني
روي سجاده نم نم باران نيمه شب ها صداي باراني
آسمان با دل تو ميگيرد پس تو بي شك خداي باراني
بي برادر چقدر ميباري خواهر نينواي باراني
كربلا،كوفه،شام،كرب و بلا همه جا پا به پاي باراني
خرّم و سبز در بهاراني شيعيان نزول باراني
هم به دنيا هم آخرت هستي شأن آيات مغفرت هستي
اي كه در اشك هم مساوي با اجر هر دو برادرت هستي
تو شبيه خديجه اي بانو يعني يار پيمبرت هستي
مادري ميكني براي حسين خوب شد بعد مادرت هستي
چوب محمل گواه عاشقي است پاي معشوق با سرت هستي
ابر خون روي چهره ات يعني و اذا الشمس كورت هستي
خواهر بوي سيب بانو جان يار شيب الخضيب بانو جان
آفتاب نگاه تو زيباست آسمان پناه تو زيباست
چشمهايت نديده جز خوبي كربلا در نگاه تو زيباست
رخ خورشيد مغربي شده است بس كه بر نيزه ماه تو زيباست
ناله هاي تو نوحه ميخواند روضه ي اشك و آه تو زيباست
كودكان پابرهنه دنبالت چقدر اين سپاه تو زيباست
تو و هشتاد و چهار كودك و زن بي كس و خسته و جدا ز وطن
حسین رستمی
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید موضوعات آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
